Demontaż jest ostatnim etapem cyklu życia samochodu. Dla właściciela to tylko formalność, czasem kłopot i impuls do poszukiwania nowego auta.
Z punktu widzenia przemysłu motoryzacyjnego demontaż jest równie ważny, jak produkcja i eksploatacja. To koniec życia produktu, ale jednocześnie początek przetwarzania materiałów, z których powstaną inne auta.
Prawidłowy demontaż zabezpiecza środowisko przed niebezpiecznymi odpadami, dostarcza surowców wtórnych oraz podzespołów, które można wykorzystać do naprawy innych pojazdów. Złomowanie ma duże znaczenie z punktu widzenia ochrony środowiska, ekonomii i tej części motoryzacyjnego biznesu, która utrzymuje się z napraw i remontów pojazdów używanych. Dlatego wydatki związane z demontażem i korzyści z niego płynące są uwzględniane w ogólnym rachunku zysków i strat branży motoryzacyjnej.
Producenci pojazdów muszą zadbać o recykling już na etapie projektowania. Jednym z warunków uzyskania homologacji na nowy model pojazdu jest udowodnienie, że co najmniej 95% początkowej masy pojazdu stanowią materiały, które będzie można przetworzyć i ponownie wykorzystać. Tak wysoki próg oznacza, że recykling musi obejmować nie tylko najcięższe elementy metalowe, ale także tworzywa sztuczne, szyby klejone i hartowane itp.
Deklaracja nie rozwiązuje problemu recyklingu, ale pokazuje, w którym miejscu została zawieszona poprzeczka. Legalnie działające stacje demontażu muszą stosować takie metody rozbiórki, żeby osiągnięcie założonego progu 95% masy było możliwe. To oznacza staranny demontaż, segregację elementów w zależności od materiału, z którego zostały wykonane, i ścisłą współpracę z firmami, które dysponują skuteczną i bezpieczną technologią przetwarzania.
Stacje demontażu pojazdów muszą spełniać surowe wymagania pod względem bezpieczeństwa dla środowiska. Ograniczenia pojawiają się już na etapie przymiarek do budowy stacji, ponieważ w pierwszej kolejności należy uzyskać decyzję środowiskową, która potwierdza, że demontaż pojazdów w wybranym miejscu można zorganizować tak, żeby nie był nadmiernie uciążliwy dla środowiska naturalnego. Dalsze koszty są związane z uszczelnieniem podłoża, montażem separatorów substancji ropopochodnych, wzniesieniem budynków, zadaszeń, wyposażeniem w wagę i sprzęt do transportu technologicznego.
Przedsięwzięcie wymaga sporych inwestycji, a jego powodzenie zależy między innymi od zapewnienia ciągłego napływu pojazdów do złomowania, skutecznej sprzedaży zdemontowanych podzespołów itp. Ryzyko jest więc znaczne i trzeba je brać pod uwagę od samego początku.
Substancje niebezpieczne
Podczas demontażu z pojazdów usuwa się wszystkie płyny eksploatacyjne: olej silnikowy, resztki paliwa, płyn chłodniczy, płyn hamulcowy, czynnik chłodzący z klimatyzacji, płyn hydrauliczny z instalacji wspomagania, w samochodach ciężarowych i specjalnych także olej hydrauliczny z instalacji hydrauliki siłowej. Znaczna część tych odpadów może być ponownie wykorzystana do produkcji (przede wszystkim olej silnikowy), ale tylko pod warunkiem zachowania właściwych procedur zbiórki i przechowywania przed przekazaniem wyspecjalizowanej firmie.
Przepracowany olej nie może być mieszany z innymi płynami, powinien być przechowywany w szczelnym zbiorniku, bez dostępu powietrza, które przyspiesza utlenianie, oraz w sposób wykluczający kondensację wody w zbiorniku i mieszanie jej z olejem. Odpadami niebezpiecznymi są zużyte wkłady filtrów, które powinny być sprasowane w celu usunięcia resztek oleju, a następnie zabezpieczone i przekazane do utylizacji. Pozostałe płyny eksploatacyjne powinny być gromadzone osobno i w miarę potrzeby przekazywane wyspecjalizowanym podmiotom.
Za niebezpieczne odpady uznaje się także poduszki powietrzne z zachowanym ładunkiem pirotechnicznym, akumulatory rozruchowe (kwasowe) i trakcyjne. W praktyce są one w całości przekazywane firmom specjalizującym się w recyklingu tego typu części.
W zakładzie zajmującym się demontażem do usuwania materiałów niebezpiecznych trzeba wyznaczyć osobne pomieszczenie wyposażone w szczelną podłogę zabezpieczającą przed przenikaniem płynów do gleby oraz w separator produktów ropopochodnych. Wymagane jest również przechowywanie niebezpiecznych substancji w oznakowanych, szczelnych pojemnikach, zabezpieczonych przed wyciekiem.
Fot. Shutterstock.com
Napisz komentarz: