Opis

Chłodnice samochody osobowe

Rolą układu chłodzenia jest utrzymywanie optymalnej temperatury silnika. Zimny silnik nie pracuje w pełni sprawnie, co można zaobserwować zimą, zwłaszcza w przypadku silników z zapłonem samoczynnym. Właściwa temperatura ma istotny wpływ na stan mieszanki paliwowo-powietrznej i jej spalanie. Niska temperatura pracy zakłóca proces spalania i powoduje wyższą emisję węglowodorów i tlenków węgla. W silnikach benzynowych ważne jest odparowanie paliwa, które przy zimnym silniku osadzałoby się w postaci drobinek na gładzi cylindrów. Dlatego też często stosuje się rozwiązania zapewniające dogrzewanie układu dolotowego spalinami. W silnikach wysokoprężnych temperatura cylindrów ma duży wpływ na spalanie mieszanki i właściwą pracę silnika podczas suwu sprężania, gdy dochodzi do samoczynnego jej zapłonu. Ponadto praca silnika w optymalnej temperaturze chroni jego wnętrze przed korozją, a co za tym idzie — wpływa na trwałość. Dla trwałości znaczenie ma też odpowiednia temperatura oleju, który nagrzewa się bezpośrednio od silnika. Zimny olej nie zapewnia właściwego smarowania. Optymalna temperatura dla cieczy chłodzącej to 85–90 stopni Celsjusza, mierzona na jej wylocie z silnika. Teoretycznie najlepsze dla silnika byłoby utrzymywanie temperatury na poziomie 100 stopni C., ale to powodowałoby problemy z konstrukcją układu chłodzenia (musiałby właściwie znosić wysokie ciśnienie pary wodnej) i jego użytkowaniem (trzeba by często uzupełniać płyn chłodzący). Ostatnią rolą układu chłodzenia, która nie ma nic wspólnego z pracą silnika, jest ogrzewanie kabiny pasażerskiej. Nagrzewnica jest elementem układu chłodzenia, a to z niej bierze się ciepło, które wentylator dostarcza do wnętrza pojazdu. Chłodzenie cieczą określane jest jako chłodzenie pośrednie, ponieważ ciecz jest pośrednikiem między silnikiem oddającym ciepło do cieczy a powietrzem, którego rolą jest jej chłodzenie. Chłodzenie bezpośrednie to chłodzenie powietrzem, praktycznie niestosowane już w silnikach samochodowych i coraz rzadziej spotykane w motocyklach. Schematyczny układ chłodzenia cieczą jest stosunkowo prosty i zasadniczo składa się z ledwie kilku elementów. W centrum oczywiście znajduje się silnik, w którym wyrzeźbiono kanały wodne otaczające jego najbardziej narażone na wysokie temperatury części. Kanały wodne wewnątrz silnika wyprowadzają ciecz na zewnątrz poprzez przewody wodne (gumowe i/lub sztywne). Przewody te doprowadzają również z zewnątrz ciecz do kanałów wodnych. Kanały wodne prowadzą ciecz do/z dwóch układów z wymiennikami ciepła. Jednym jest układ chłodzenia z chłodnicą, a drugim układ ogrzewania z nagrzewnicą. Układy te pełnią odwrotne funkcje. Najważniejszą częścią układu chłodzenia jest chłodnica, której zadanie polega na odprowadzaniu ciepła z cieczy wypływającej z silnika. Obieg cieczy wymusza pompa wody znajdująca się przy silniku, której wirnik wnika do jego wnętrza, gdzie rozpoczyna obieg cieczy. Ciecz wypychana z silnika kierowana jest bezpośrednio do chłodnicy. W chłodnicy ciecz traci ciepło poprzez pęd powietrza, które na nią wpada. Jeśli samo powietrze z zewnątrz nie daje rady ostudzić cieczy, chłodnicę wspomaga wentylator, najczęściej elektryczny, uruchamiany wtedy, gdy temperatura cieczy dochodzi do temperatury grożącej jej wrzeniem. Schłodzona w chłodnicy ciecz wraca do obiegu, trafia do silnika i rozpoczyna kolejne okrążenie. Chłodnica jest wymiennikiem ciepła o teoretycznie bardzo prostej budowie. Gdyby chcieć opisać ją schematycznie, jest powyginaną, sztywną rurą będącą kanałem wodnym, przez który przepływa ciecz chłodząca. Jest tak ukształtowana, by trafiało na nią i opływało ją powietrze z zewnątrz. Tyle teorii, a w praktyce wygląda to tak, że na chłodnicę składają się liczne kanały z umieszczonymi na nich żeberkami powiększającymi powierzchnię wymiany ciepła. Mogą to być zarówno cienkie rurki, jak i komory, przez które przepływa ciecz, a jednocześnie opływa je chłodzące powietrze. Chłodnice skonstruowane są tak, że powietrze, które trafia na ich powierzchnię, musi przez nie przepłynąć – mówiąc kolokwialnie — na wylot przez chłodnicę. W górnej części chłodnicy zawsze znajduje się kanał doprowadzający gorącą ciecz, a w dolnej odprowadzający już schłodzoną. Chłodnica zawsze ma zawór chroniący ją przed wysokim ciśnieniem nadmiernie rozgrzanej cieczy. Jest on umieszczony zwykle w korku wlewowym, rzadziej w korku zbiornika wyrównawczego. W ofercie chłodnice Nissens, Valeo, Hella.

Do jednego modelu auta, producenci mogli zastosować różnego rodzaju podzespoły. W przypadku wątpliwości dotyczących właściwego doboru części, rekomendujemy przesłanie nam do sprawdzenia nr VIN oraz opisu części lub numeru katalogowego. Dobór części po numerze VIN pozwala zmniejszyć ryzyko błędnego dobrania części.

Zapytanie dotyczące doboru części należy wysłać na adres sklep@elitpolska.pl