Opis

Tarcze hamulcowe z nowoczesną ochroną antykorozyjną UV.

Tarcze hamulcowe samochody osobowe

Tarcze hamulcowe są elementem eksploatacyjnym, zatem kierowca powinien być przygotowany na ich terminową wymianę. Kiedy? Trudno to określić. Zależy to od rodzaju tarcz (przede wszystkim od ich jakości), od tego, jak układa się ich współpraca z klockami, od stylu jazdy. Nawet od tego, w jakich warunkach auto jest eksploatowane. Na przykład jeśli auto jest przede wszystkim eksploatowane w mieście, tarcze zużywają się znacznie szybciej. Można przyjąć, że tarcze średniej jakości, powinny przetrwać 40 tys. km przebiegu. Tarcze hamulcowe mają kształt metalowego dysku, można nawet stwierdzić, że ze względu na uwypukloną wewnętrzną część, przypominają latający spodek. Tarcze obrabiane są na precyzyjnych maszynach, muszą być także wyprodukowane ze specjalnych stopów. Wszystko przez ciężkie warunki pracy. Na skutek tarcia tarcza może rozgrzewać się do temperatury wyższej niż 500 st. Celsjusza. Musi znosić bardzo duże obciążenia, poza tym musi być tez odporna na ścieranie, aby nie uległa zbyt szybkiemu zużyciu. Najtańsze są tarcze monolityczne, czyli pełne. Ich wadą jest przegrzewanie się. Droższe i wydajniejsze są tarcze wentylowane. Posiadają one nawiercone otwory, którymi odprowadza się ciepło, powstałe w czasie hamowania. W autach sportowych stosuje się także tarcze nawiercane i nacinane, które jeszcze lepiej odprowadzają ciepło. Prawdziwą ekstraklasą wśród tarcz hamulcowych są tarcze ceramiczne. Stosuje się je w najdroższych autach sportowych oraz w samochodach klasy premium. Tych tarcz nie można przegrzać. Tarcza hamulcowa jest zamontowana na piaście kola. Wiruje zatem wraz z nim. Nieruchomy zacisk hamulcowy, zamontowany za pomocą jarzma do zwrotnicy koła, utrzymuje w odpowiedniej pozycji klocki hamulcowe. Jeden klocek znajduje się od strony nadwozia samochodu, a drugi od strony zewnętrznej. Obydwa nie dotykają tarczy w czasie pracy. Jeśli kierowca naciśnie pedał hamulca, pompa zaczyna tłoczyć płyn hamulcowy pod dużym ciśnieniem (jest ono jeszcze zwiększane przez dodatkowe urządzenie). Płyn wypycha tłoczek, zamontowany w zacisku. Tłoczek powoduje dociśnięcie do tarczy jednego klocka, a z drugiej strony dociska drugi. Okładziny cierne klocka trą o powierzchnię roboczą tarczy z dwóch stron (wręcz biorą ją w kleszcze), powodując zmniejszenie prędkości lub zatrzymanie samochodu, w zależności od siły nacisku na pedał.